Limanowski Bank fundatorem obrazów

Dzięki wsparciu finansowemu udzielonemu przez Bank, dwa nowe obrazy wzbogaciły kolekcję limanowskiego muzeum.

12 lipca 2022 r. w siedzibie Muzeum Regionalnego Ziemi Limanowskiej, w obecności Zarządu Banku oraz władz miasta Limanowa, odbyło się uroczyste przekazanie obrazów, które ufundował dla limanowskiej jednostki kultury Bank Spółdzielczy w Limanowej. Poprzednim właścicielem obrazów była Izabela Murzyn – Borzemska.

Obrazy autorstwa Kazimierza Borzyma*, które pochodzą z roku 1904, przedstawiają portrety Antoniego Józefa Marsa oraz jego syna Zygmunta Feliksa Marsa. Dyrektor limanowskiego Muzeum Magdalena Urbaniec przybliżyła zgromadzonym biogramy obu postaci, które zapisały się chwalebnie na kartach historii regionu. Rodzina Marsów odgrywała przodującą rolę w rozwoju gospodarczym, kulturalnym i oświatowym miasta i powiatu limanowskiego.

Antoni Józef Mars (1819 – 1905), szczególnie ważna postać dla limanowskiego Banku, zainicjował w roku 1877 r. powstanie Towarzystwa Zaliczkowego w Limanowej, które było zalążkiem bankowości w Limanowej i okolicy. Obecnym kontynuatorem myśli Antoniego Józefa Marsa jest właśnie Bank Spółdzielczy w Limanowej.

Godnym jego zastępcą był syn Zygmunt Feliks Mars (1859-1945). Po przejęciu majątku w Starej Wsi, prowadził ożywioną działalność społeczną i samorządową w regionie, m.in. na rzecz budowy nowego kościoła limanowskiego, jako członek Komitetu Budowy. Pełnił  funkcję marszałka powiatu limanowskiego. Był udziałowcem Spółdzielni Mleczarskiej w Łososinie Górnej. Jego działalność została doceniona, bowiem 17 lipca 1929r. w jego dworze spędził noc sam prezydent II Rzeczypospolitej prof. Ignacy Mościcki.

Bank Spółdzielczy w Limanowej od lat angażuje się w działalność kulturalną i edukacyjną w regionie oraz inicjatywy na rzecz społeczności lokalnej. Cieszymy się, że w dniu dzisiejszym możemy dokonać formalnego przekazania obrazów do zbiorów muzealnych. W ten symboliczny sposób chcemy podkreślić, jak ważne jest podtrzymywanie tradycji, przypominanie o historii naszego regionu i przekazywanie jej następnym pokoleniom. W roku, który jest szczególny dla naszego Banku, bowiem obchodzi on 145-lecie swojej działalności, pragniemy podkreślić rolę Banku w podnoszeniu wiedzy społecznej i dobrobytu oraz wspieraniu inicjatyw lokalnych. Naszym celem nie jest maksymalizacja zysku, ale zgodne z pierwotną ideą niesienie pomocy i udzielanie wsparcia - mówił podczas spotkania Adam Dudek, Prezes Zarządu Banku

Chciałbym serdecznie podziękować Panu Prezesowi i całemu Zarządowi Banku za wsparcie przekazane dla limanowskiego muzeum. Bank Spółdzielczy w Limanowej od lat jest wierny tradycji wspierania gospodarki naszego terenu. To wszystko służy temu, żebyśmy budowali naszą świadomość, tego że jesteśmy limanowianami, że powinniśmy dbać o to, co pięknym wysiłkiem zostało stworzone przez naszych przodków, bo to jest ta ziemia z której wyrośliśmy – dziękując mówił Władysław Bieda, Burmistrz Miasta Limanowa.

Prezes Zarządu Banku Adam Dudek oraz Burmistrz Miasta Limanowa Władysław Bieda dokonali uroczystego przecięcia wstęgi i przekazania obrazów na ręce Dyrektora Muzeum Magdaleny Urbaniec. Portrety Marsów zawisły na ścianie Muzeum i wszyscy zainteresowani mogą je oglądnąć w limanowskiej jednostce kultury w godzinach jej otwarcia. Zapraszamy do Muzeum Regionalnym Ziemi Limanowskiej.

* Kazimierz Belina Borzym, (ur. 18.02.1884 r., zm. 24.01.1968 r.)

Artysta, malarz. Syn Juliana i Florentyny z Obniskich. Reprezentował szkołę realistyczną. Był związany z grupami Pro Arte i Zachęta. Wraz z artystami starszego pokolenia Takimi jak: A.Austen, Z. Badowski, M. Czepita, W. Wankie, M. Wawrzeniecki, H. Weyssenhoff) oprotestował w 1921 roku wystawę formistów w Zachęcie. Przed II wojną światową był profesorem  malarstwa i rysunku w Gimnazjum Męskim im. Jana Zamoyskiego przy ul. Smolnej 30 w Warszawie. Po wojnie zaliczano go, obok Michała Borucińskiego i Janusza Janowskiego, do tradycjonalistów, portrecistów i pejzażystów akademickich, którzy kontynuowali w czasach socrealizmu tradycje międzywojenne. Pewnego rodzaju wyłomem w twórczości Borzyma jest obraz Przysięga prezydenta Bieruta (1951), znajdujący się obecnie w Muzeum Zamoyskich w Kozłowce.

Wykształcenie:

1904-1906 - Szkoła Rysunku im. W. Gersona w Warszawie,

1906-1910 – Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie,

1910–1914 – Szkoła Simona Hollósy’ego w Monarchium

 

Twórczość:

Kazimierz Borzym uprawiał głownie malarstwo olejne. Był portrecistą (autoportret, autoportret z córką Hanną, portrety m.in. Żony, Matki, W. Bobrowskiej, H. Chatizow, J. Perkowskiej, D. Suchodolskiej, M. Suchodolskiej, J. Suchodolskiej, I. Ścigalskiej, K. Zielińskiego, a także Św. Teresa z krucyfiksem i bukietem róż – kościół w Zgłowiączce). Malował też pejzaże i martwe natury, m. in. Żniwa w górach, Zima, Peonie, Chryzantemy i inne. W Sieradzu, w kościele Św. Stanisława, znajdują się cenne malowidła Borzyma wykonane w 1910 roku na 500-lecie bitwy pod Grunwaldem.

 

Wystawy zbiorowe:

1910-1939 – wystawy Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (TZSP) – Warszawa, Kraków, Lwów;

1947- Wystawa Grupy Zachęta – Warszawa;

1950- I Ogólnopolska Wystawa Plastyki – Warszawa, Muzeum Narodowe;

Wystawy Grupy Zachęta – Warszawa, Moskwa, Kijów.

 

Życie prywatne:

Kazimierz Borzym był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną – Amelią Borzym z domu Kuszel (zm. Przed II wojną światową) – miał dwie córki, Elżbietę i Hannę. Młodsza Elżbieta (Lusia) zmarła w Belgii, starsza Hanna zamieszkała w Londynie, gdzie wyszła za mąż za Januarego Orpiszewskiego. Z drugą żoną – Wandą Borzym z domu Suchodolską – był żonaty od 1947 r. aż do śmierci. W okresie wojny i okupacji Borzym przebywał w Warszawie. W 1943 ukrywał w swoim warszawskim mieszkaniu malarza marynistę Antoniego Suchanka, który uciekł z Oświęcimia. Przyjaźnił się też z malarzem Kazimierzem Lasockim, z którym po wojnie dzielił pracownię przy ul. Wiejskiej. Borzym został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.]

 

Nagrody:

1934 – Medal Brązowy Wystawy Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (TZSP);

1936 – Nagroda „Kuriera Warszawskiego”;

1937 – Medal Srebrny Wystawy Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (TZSP);

1950 – Srebrny Krzyż Zasługi;

1962 – Nagroda Jubileuszowa Ministerstwa Kultury i Sztuki.

 

Udostępnij artykuł:
« powrót